Maraming mga labi mula sa nakaraan ay nag-aayos ng aming kolektibong pakiramdam ng nostalgia. At ang isa sa kanila ay sumisiksik sa mga upuan sa likuran ng mga bagon ng istasyon.
Walang sinumang kumondena sa mga magulang nang itinapon nila ang isang kawan ng mga bata sa malaki mga sedan o mga bagon at nagtungo sa mga paglalakbay ng pamilya. Inilapat ang prinsipyo ng kalang: I-cram ang sapat na mga bata sa isang upuan sa likuran at hindi sila lilipat. Nabubuhay tayo ngayon sa isang panahon kung kailan ang mga magulang ay binibigyan ng mga lektura tungkol sa mas mababang mga upuan ng bata at pinarusahan sapagkat hindi sila sumunod sa mga pamantayan sa kaligtasan sa pinakabagong aparato sa pagkakulong. Ngunit para sa amin bilang mga bata, nakaupo kami, nakaharap sa likuran, madalas na bukas ang bintana sa likuran, walang mga sinturon, naglalaro ng I Spy, 20 Mga Katanungan, Mga Plato ng Lisensya, Heograpiya, o anumang bilang ng mga auto game, bingos, mga laruan o kard. At tiyak na naimbento namin ang quote na 'Nariyan na ba tayo' na kinamumuhian nating marinig kahit hanggang ngayon.
Vintage Station Wagon
Lumalaki na mayroon kaming maraming mga kotse, ngunit ang isa sa aming mga paborito ay ang karwahe ng istasyon. Noong dekada 70 o 80 mayroon kaming faux-wood na naka-panel Jeep Wagoneer . Ito ay isang malaki, matangkad, malapad at malakas na kotse at marahil mayroong isang biro na kasangkot noong binigyan kami ng mga bata ng pangalang 'Bessie' ngunit hindi ko na matandaan. Ang natatandaan ko ay kasama namin si Bessie para sa parang magpakailanman. Hindi siya sumuko sa amin, kahit na ang kalawang ay naging napakasama maaari mong makita ang lupa sa pamamagitan ng kung itinaas mo ang mga banig na goma sa sahig; At hindi rin namin nais na isuko rin si Bessie. Maaari kang mag-pack tulad ng 20 mga tao sa Bessie. Kung ito man ay mga biyahe sa kalsada, car-pooling, mga paglalakbay sa skiing sa Vermont, dinala niya kami doon at palagi kaming may kasiyahan. Noong nasa sapat na kaming edad, nagsanay kami sa pagmamaneho sa Bessie sapagkat sinabi ng tatay na, magmaneho kahit ano lang ”. Ngunit hindi namin kinuha ang aming pagsubok sa kalsada sa kanya sanhi ng pag-park sa kanya madalas na kasangkot ng ilang mga pagsubok.
Sa pag-iisip tungkol sa kung gaano kami katagal Bessie, nakalista ko ang lahat ng mga pagbabago sa teknolohiya na nagbago habang mayroon kami sa kanya. Nagsimula si Bessie sa AM. Nagdagdag kami ng FM, pagkatapos ay 8-track, at tinapos ang aming mga taon ng relasyon sa mga cassette. Siyempre, mayroon din siyang CB Radio (at inilabas ito kapag natapos na ang fad). Iyon ay tulad ng 20 taon o anumang bagay!
Habang ang mga kotse ay bumuti at nagbago sa paglipas ng mga taon, tumingin pa rin ako sa likod at hinahanap-hanap ko si Bessie. Siya ay bahagi ng pamilya at hinatid kami sa aming pagkabata hanggang sa pagtanda.
na buhay pa rin mula sa nawala sa hangin